Kon dat in het echt ook maar. Al dat werk wat nog gedaan moet worden, de torenhoge stapels. Gebeurtenissen. Herinneringen. Kopzorgen. Kon het allemaal maar met een stuk chocolade en een hoop muziek in een flits opgeruimd zijn. Je kunt d'r lang mee bezig zijn hè? Maar weet je, soms komt er zo'n moment dat dat opruimen, nouja een hobby wil ik het niet noemen, één van die geweldige opruimbuien wordt.
Zelf houd ik het meest van het 'mei-zegt-de-zomer-hallo-opruim-virus'. Klinkt als een slecht begin van een goeie grap. Dat virus raasde dit weekend door mijn roze en zilvere Parijs-getinte slaapkamertje. Ik heb letterlijk en figuurlijk alles uit de kast gehaald om dit virus te verdelgen. Topjes, shorts, jumpsuits, blazers, tassen, een kwijtgeraakte deofles, sandaaltjes, bikini's, een verdwaald oogpotlood, sokken, leggings, rokjes, spijkerjasjes (waar ik er intussen nu drie van heb) en kledinghangers die Sinterklaas me dit jaar heeft geschonken. Eh wat?! Had ik dat lelijke flubbershirt ook nog?
En toen, toen de kast eindelijk leeg was ben ik alles gaan keuren. Want uhwl, dat flubbershirt kan gewoon echt niet meer. En die broek dan, ik lijk wel een geplette banaan. Oh. En waarom is dat jurkje nu ineens een naveltruitje? Wacht, ik zie het al. Hij zit verkeerd. Of niet? Argh, weg ermee.
Een 'mei-zegt-de-zomer-hallo-opruim-virus' is een virus die je klaarstoomt voor de komende zomer. Alle zooi die je niet kunt gebruiken en niet meer nodig hebt op de plek waar het hoort. De plek waar je er niet meer tegenaan loopt. Zodat je niet steeds weer hoeft te zeggen: "heb ik dat nou nog steeds niet opgeruimd". Laat staan dat je moeder er over begint. Het virus klinkt slecht, maar is goedaardig. Weg met de kopzorgen waar je niks meer aan hebt. Ze zijn veel te klein geworden voor je! En als ze te groot zijn, dan trek je ze toch ook niet aan? Leg ze maar weg, maak schoon schip. Dat is wat het virus doet.
Mijn kast is opgeruimd. Alle nieuw geshopte kleertjes liggen eerlijk verdeeld op de net gevouwde stapeltjes met shirtjes. En alles wat er in de kast ligt ga ik gebruiken komende zomer. Life is too short to wear boring clothes, om het maar even heel cru te zeggen. De overige kleding heb ik in een grote zak gepropt. Voor de mensen die het kunnen gebruiken! En de twijfelgevallen heb ik goed opgeborgen in een andere kast, die niet zo vaak open gaat. Wat we daar mee gaan doen zien we nog wel. Eerst een hap chocola. En de radio harder. Yeah. Opgeruimd staat heel netjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten