dinsdag 10 maart 2015

STUDIE - SCRIPTIE SCHRIJVEN: VERLICHTING OF VERPLICHTING?


Het is best geinig.  Afgelopen zomervakantie, schreef ik in mijn nieuwe agenda op dat ik 29 september mijn onderwerp uitgekozen wilde hebben voor mijn scriptie. Het was bijna drie maanden later toen ik daadwerkelijk een keuze maakte. Hoe kan het toch steeds dat je in de zomervakantie van die goede voornemens hebt, van die goede ideeën? En hoe komt het dat 'je aan die planning houden' dan vaak toch anders verloopt dan je had gepland?

Gelukkig was ik slim. Nou ja, in ieder geval niet dom. Ik had dan misschien wel drie maanden later dan gepland mijn onderwerp gekozen, maar dat was wel precies in de periode dat school dat van mij verwachtte. In de zomervakantie wisten mijn hersenen blijkbaar dat ik drie maanden vertraging zou hebben met het bedenken van een goed onderwerp. Ik begreep ook al niet waar die impulsieve reactie vandaan kwam, om dingen drie maanden eerder in te plannen dan de deadline. Blijkbaar kennen mijn hersenen mij dus beter dan ik mezelf ken. Stiekem wist ík dan weer van mijzelf dat ik het schrijven van grote verslagen helemaal niet zo verschrikkelijk vind. Dat is een voordeel, want het had ook anders kunnen zijn.

Maar goed, we hadden het over een onderwerp kiezen. Hoe doe je nou zoiets? Ja, dat is een goede vraag, want dat is tot nu toe datgene waar ik het langst mee bezig ben geweest. Ik had bij het maken van die keuze wel een belangrijke vraag voor ogen: Welk onderwerp past het best bij mij als persoon? In de beroepscontext kan ik het natuurlijk doodleuk gaan houden over 'starten als leerkracht', of 'digitalisering in het onderwijs'. Maar als ik na deze opleiding toch de pabo niet ga doen: wat is dan de (meer)waarde voor mijzelf om me hier in te gaan verdiepen?
Toch best lastig, aangezien ik wel de vooropleiding voor de pabo doe. Welk onderwerp je ook kiest, je wordt steeds weer teruggekaatst naar de beroepscontext: wat kan jij als onderwijsassistente hierin betekenen?

Ik heb alles eens onder elkaar geschreven en ik kwam uit op 11 onderwerpen die wel aardig bij mij paste.  Ik schrijf ze zomaar eens hier op, zodat je een beetje weet waar ik mee bezig ben:

- OCD (obsessieve-compulsieve stoornis)
- Passend onderwijs en de rol van de onderwijsassistente
- Digitalisering in het onderwijs (ja, die stond er dus toch tussen...)
- Hype of handicap (in de zin van: zijn er nu echt zoveel kinderen met stoornissen?)
- Hoogsensiviteit
- Dramalessen en zelfvertrouwen
- Inzet gamification (door middel van games het onderwijs verbeteren. BORING.)
- Pestprotocollen
- Adaptieve vaardigheden op het sbo (hoe was ik daar ook alweer op gekomen?)
- Pedagogisch klimaat m.b.t. de visie van de school

Ik ging nogmaals kijken welk onderwerp het dichtst bij mij ligt en eigenlijk kon bijna alles weg gekrast worden. Behalve één onderwerp die mij altijd al heeft gelegen: drama in het onderwijs. Zelf heb ik in mijn basisschooltijd een aantal jaren op een theaterschool gezeten en ik was meer dan verzot op alles dat met toneel en zingen te maken had. Nu ik al bijna drie jaar op mijn opleiding zat, ging ik mij afvragen in hoe verre drama te maken had met zelfvertrouwen. En of deze twee invloed op elkaar hebben. Ik voelde een goed onderwerp voor een scriptie kriebelen.

Intussen ben ik goed op weg: ik ben 4112 woorden verder. Juist omdat ik het zo'n leuk onderwerp vind, maak ik er echt tijd voor en worden zelfs (HOE IS HET MOGELIJK) mijn serie-kijk-uurtjes omgeruild voor neuzen in literatuur en vakbladen. Ik had het niet verwacht, maar het is leuk om op onderzoek uit te gaan en meer te leren. Het ziet er zelfs naar uit dat voor mij het 'verplichtingsgevoel' snel ophoudt als ik zo door ga. Het einde van mijn scriptie is namelijk in zicht en: ik heb nog drie maanden voor de deadline.

Oké grapje, drie weken.


Liefs.

Aanbevolen post

CITROENLOTION MET EEN VLEUGJE MUGGENHAAT

Als het nieuwe schooljaar begint, broeit mijn gedachten van goeie voornemens en initiatieven. Een soort oud en nieuw voor het komende s...