Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik al rechtop zit als ik alleen al het woordje 'eten' hoor. Ik ben gek op van alles en ik vind het super leuk om nieuwe dingen uit te proberen. Ondanks dat ik echt van de bad, bad - very bad - snacks ben, heb ik ook een hele gezonde kant (ja, die heb ik echt). Buiten het opeten zelf, houd ik mezelf ook graag op de hoogte van gezonde recepten of weetjes. Van een afstandje heb ik de superfoods-trend gevolgd, want uiteindelijk bleef dat voor mij alleen bij moerbeibessen als tussendoortje of bij het ontbijt door de yoghurt. Niet een hele speciale gewoonte. Via Sabrina kwam ik bij deze onwijs leuke tag. FOODCONFESSIONS. Benieuwd naar wat mijn confessions zijn?
c Ik kom maar gelijk met de beste aftrap aller tijden. Ik ben nu al ander halve week bezig met het winnen van een sushi-veiling op VakantieVeilingen. De strijd is zwaar. Steeds als ik al bijna met ballonnen en slingers in mijn handen sta, gooit iemand in de laatste drie seconden er een euro bovenop. AU, niet fijn. Toen ik vandaag nog eens keek naar de overheerlijke sushi die op de foto stond op de site, begon mijn buik te knorren. Ooit zou ik misschien de sushi-strijd winnen, ooit. Terwijl ik verder ging met het opruimen van mijn kamer, tikte de laatste minuten voorbij. Als een leeuw die z'n prooi wil gaan verscheuren zat ik op mijn bed voor het scherm van mijn laptop. De dodelijkste drie seconden waren voorbij en ineens verscheen er in mijn beeld: GEFELICITEERD, JE HEBT GEWONNNEN! Ik hoop dat de buren hun oren dicht hadden vanmiddag...
c Er zijn een hoop mensen die me voor gek verklaren als ze het horen. Maar ja, wie zit er nou iedere week in de MacDonalds?
c Eigenlijk hoef ik dit puntje al niet eens meer uit te leggen. Waar kun je mij voor wakker maken? Juist: augurken! Lees er hier meer over.
c Als ik ga reizen met de trein, wat absoluut één van mijn hobby's is, verlaat ik het eerste station niet zonder een flesje Arizona Thee. Het flesje is fancy; daar kun je mee voor de dag komen! Deze gewoonte is geboren toen ik samen met een goede vriend ging reizen en we besloten 'zomaar iets uit de AH to go mee te nemen'.
c Voor door de weeks heb ik in de loop der jaren wel een hele vreemde voedsel-ontwikkeling doorgemaakt. Ik moet opbiechten dat ik in mijn eerste jaar op de onderwijsassistente opleiding uit mijn stage altijd chocolademuffins ging halen. Het bizarre van het verhaal is dan misschien nog wel dat deze chocolademuffins per twee verpakt zaten en ik deze beide op at. Op de fiets.
c Het jaar erna veranderden de chocolademuffins in frikandelbroodjes die ook, lucky me, per twee verpakt waren. Mijn liefde voor frikandelbroodjes, is big big big. The confession? Ze mogen echt niet warm zijn, maar afgekoeld. Dan zijn ze het lekkerst! In datzelfde jaar nam ik - let op: dit gaat alleen over na-stage-snacks - afstand van alle vettigheid. Een heerlijke bak vers fruit werd de zomerse plaatsvervanger. Als er maar veel watermeloen in zat, want dat is echt PERFECT. Ook dit at ik gewoon op de fiets...
c Dit jaar ben ik overgegaan op de meest perfecte na-stage-snack: Lays ovenchips, met maar liefst 70% minder vet (wordt er tenminste beweerd...). Een volle zak verdwijnt, iedere week een andere smaak, in mijn fietsmand en thuis aangekomen is de zak leeg. Vraag me niet hoe ik eet, laat ik het er op houden dat ik steeds van harte hoop dat ik onderweg geen bekenden tegenkom...
c Ik ben verzot op jonge kaas. Maar let op: hier houdt het ook mee op. Andere kazen hoef je mij niet voor te schotelen (nee, ook geen stokbroodje met brie), want ik word er nogal onpasselijk van. Ik heb mij een keer over de kazenangst heen gezet toen je in de supermarkt een toastje met een Franse kaas kon proeven. Geloof me dat ik de winkel uit gevlucht ben om de inhoud ergens in de bosjes te dumpen. BLEH.
c Een klein puntje. Snijden is niet mijn beste vak. Vanaf het moment dat mijn mes het eten aanraakt gaat werkelijk alles mis. Als ik bij andere mensen eet probeer ik echt mijn best te doen, maar thuis kan na het eten mijn mes gewoon weer terug in de besteklade. Sowieso heb ik altijd gedoe met bestek. Jaren terug, op mijn allereerste date, ging ik uit eten in een gezellig restaurant. Of het de zenuwen waren of mijn blonde onhandigheid: ik liet het bestek uit mijn handen vallen toen de jongen aan mijn tafel kwam zitten...
c Zoals jullie weten zijn chocolade en Oreo mijn vrienden. Ik was laatst in Duinrell op schoolreis met mijn stagekids. We liepen langs een chocoladekraam. Twee kleine dames uit mijn groepje liepen naar elkaar toe en ik hoorde ze fluisteren: "We moeten de juf echt weghouden bij die chocoladekraam..." Wat kennen ze me toch goed, haha!
Oh dear. Ik ben er nu dus achter gekomen dat ik veel meer dan tien confessions heb. Ik voel een deel 2 aankomen. Dat eten ook altijd...
c Als ik ga reizen met de trein, wat absoluut één van mijn hobby's is, verlaat ik het eerste station niet zonder een flesje Arizona Thee. Het flesje is fancy; daar kun je mee voor de dag komen! Deze gewoonte is geboren toen ik samen met een goede vriend ging reizen en we besloten 'zomaar iets uit de AH to go mee te nemen'.
c Voor door de weeks heb ik in de loop der jaren wel een hele vreemde voedsel-ontwikkeling doorgemaakt. Ik moet opbiechten dat ik in mijn eerste jaar op de onderwijsassistente opleiding uit mijn stage altijd chocolademuffins ging halen. Het bizarre van het verhaal is dan misschien nog wel dat deze chocolademuffins per twee verpakt zaten en ik deze beide op at. Op de fiets.
c Het jaar erna veranderden de chocolademuffins in frikandelbroodjes die ook, lucky me, per twee verpakt waren. Mijn liefde voor frikandelbroodjes, is big big big. The confession? Ze mogen echt niet warm zijn, maar afgekoeld. Dan zijn ze het lekkerst! In datzelfde jaar nam ik - let op: dit gaat alleen over na-stage-snacks - afstand van alle vettigheid. Een heerlijke bak vers fruit werd de zomerse plaatsvervanger. Als er maar veel watermeloen in zat, want dat is echt PERFECT. Ook dit at ik gewoon op de fiets...
c Dit jaar ben ik overgegaan op de meest perfecte na-stage-snack: Lays ovenchips, met maar liefst 70% minder vet (wordt er tenminste beweerd...). Een volle zak verdwijnt, iedere week een andere smaak, in mijn fietsmand en thuis aangekomen is de zak leeg. Vraag me niet hoe ik eet, laat ik het er op houden dat ik steeds van harte hoop dat ik onderweg geen bekenden tegenkom...
c Ik ben verzot op jonge kaas. Maar let op: hier houdt het ook mee op. Andere kazen hoef je mij niet voor te schotelen (nee, ook geen stokbroodje met brie), want ik word er nogal onpasselijk van. Ik heb mij een keer over de kazenangst heen gezet toen je in de supermarkt een toastje met een Franse kaas kon proeven. Geloof me dat ik de winkel uit gevlucht ben om de inhoud ergens in de bosjes te dumpen. BLEH.
c Een klein puntje. Snijden is niet mijn beste vak. Vanaf het moment dat mijn mes het eten aanraakt gaat werkelijk alles mis. Als ik bij andere mensen eet probeer ik echt mijn best te doen, maar thuis kan na het eten mijn mes gewoon weer terug in de besteklade. Sowieso heb ik altijd gedoe met bestek. Jaren terug, op mijn allereerste date, ging ik uit eten in een gezellig restaurant. Of het de zenuwen waren of mijn blonde onhandigheid: ik liet het bestek uit mijn handen vallen toen de jongen aan mijn tafel kwam zitten...
c Zoals jullie weten zijn chocolade en Oreo mijn vrienden. Ik was laatst in Duinrell op schoolreis met mijn stagekids. We liepen langs een chocoladekraam. Twee kleine dames uit mijn groepje liepen naar elkaar toe en ik hoorde ze fluisteren: "We moeten de juf echt weghouden bij die chocoladekraam..." Wat kennen ze me toch goed, haha!
Oh dear. Ik ben er nu dus achter gekomen dat ik veel meer dan tien confessions heb. Ik voel een deel 2 aankomen. Dat eten ook altijd...
Wat zijn jouw confessions?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten