VROEGE LENTE

Wintermaanden 2013/2014. Het enige seizoen van dit jaar dat geen feit is gebleken. Geen sneeuwvlok heeft de bodem hier geraakt; tenminste niet hier in mijn buurt. Oké, soms was het koud. Maar het was niet zó koud dat je jezelf in driehonderd winterjassen zou willen verstoppen, met handschoenen en een muts, als een kers op de taart. Heel raar om de winter over te slaan. 
Overslaan? Dacht het even niet. Als de sneeuw niet hier heen komt, dan zoek ik de sneeuw zelf wel op.



Zo gezegd, zo gedaan. Oké, het duurde 8 uur, maar toch. Daar stond ik dan, met m'n gezicht richting de warme zon, terwijl ik tot mijn kniën in een dikke pak sneeuw stond. En nee, ik kwam daar natuurlijk niet alleen voor de sneeuwballen en sneeuwpoppen. Wintersporten, dat was mijn grootste doel. En genieten natuurlijk. Ik zeg: Missie geslaagd. Doel bereikt.

Ja, het was heerlijk en ik zou zo weer terug willen. Maar aan alles komt een einde en zo moest ik weer terug naar het koude kikke....... koud?! Het zonnetje schijnt! En dat niet alleen: er komen zelfs bloemen op en vogeltjes fluiten alsof de lente al weken is begonnen. Ik vind het niet erg, ik geniet er wel van. Het is heerlijk om het warme zonnetje weer z'n werk te zien doen in de natuur en in de mensjes die ineens zin hebben om te fietsen, skeeleren en wandelen.

Zo zie je maar, als je de winter mist kun je de winter zoeken. En als je naar de lente verlangt, maar haar nog niet verwacht; dan kan ze zo maar op de stoep staan.